Recensie: ‘Wees Lucie’ van Astrid Boonstoppel

Een kort, zeer emotioneel verhaal, geschreven in een bijzondere stijl en met de sfeer van een mysterieus Amerikaans dorpje. Dat is hoe ik Wees Lucie van Astrid Boonstoppel in één zin zou samenvatten. Ben je benieuwd naar wat ik van deze Blossom Books shortie vond? Lees dan hier mijn recensie!

Het verhaal

Wees Lucie is een kort boek dat deel uitmaakt van de shorties collectie van Blossom Books. Dit boek volgt het verhaal van Lucie, die met het moeder na jaren van verhuizen settled in een klein Amerikaans dorp. Lucie is gewend om altijd een beetje in de schaduw van haar bloedmooie moeder te staan, maar is tegelijkertijd ook heel close met haar.

Op haar nieuwe school maakt Lucie nieuwe vrienden met wie ze een hecht groepje vormt. Iets wat ze hard nodig gaat hebben.        

Ik kan verder niet veel zeggen over de plot, want ik wil niks verklappen!

Mijn mening

Allereerst vond ik de sfeer van het boek heel tof. Ik kreeg echt de vibes van een klein Amerikaans dorp omringd door bossen en waar iedereen elkaar zo’n beetje kent. Het kwam hierdoor heel filmisch over.

Het is niet een plot gedreven boek, maar dat was ook niet nodig. De focus ligt namelijk veel meer op de emoties van de hoofdpersoon. Ik vond dit enorm mooi uitgewerkt en moet ook zeker een traantje wegpinken op het einde.

De schrijfstijl vond ik echt zo cool. Het is namelijk deels in dagboekstijl geschreven en er wordt gebruik gemaakt van de tweede persoon. Dit zie ik niet vaak in boeken en ik vond het echt bijzonder. Het voegde wat toe aan de mysterieuze sfeer van het boek en zorgde ervoor dat ik door wou blijven lezen. Ik las het dan ook in één keer uit.

Tot slot

Ik was onwijs onder de indruk van dit boek. Het is zo ontzettend knap om een heel verhaal uit te zetten in zo weinig woorden en Astrid Boonstoppel is er zeker in geslaagd.

Lees hier ook mijn recensie van De academie van Asrid Boonstoppel.