Recensie: ‘Zomerburen’ van Rianne Robben

Zomerburen van Rianne Robben is een Nederlands YA boek, dat zich afspeelt in Drenthe en gaat over keuzestress voor de toekomst, twijfels in de liefde en LHBTQ+ representatie bevat. Dat moest ik natuurlijk meteen lezen! Benieuwd naar wat ik van dit grappige en emotionele boek vond? Lees hier mijn recensie.

Het verhaal

Het is de zomer na de middelbare school en Olivia weet precies wat haar te wachten staat: een studie Nederlands met haar vriendje Niels. Maar dan vertrekt hij in zijn eentje naar Australië voor de zomervakantie en blijft Olivia alleen achter. Spontaan besluit ze om naar haar opa en oma in Drenthe te gaan. Verdrietig over de situatie trekt ze toe naar hun buurmeisje Ilse, met wie ze goed bevriend was voordat Olivia en haar familie drie jaar geleden naar Amsterdam verhuisde.

Olivia brengt bijna iedere dag van de zomer door met Ilse en haar vriendengroep. Ilse weet haar op te vrolijken en samen kunnen ze goed praten over hun twijfels over de toekomst, Niels en het leven in het algemeen. Ook leert ze veel over LHBTQ+ van Ilse en de diverse vriendengroep waarmee ze omgaat. Het is iets waar Olivia zich steeds meer mee bezig gaat houden en tegenkomt in haar dagelijks leven.

Haar tijd in Drenthe helpt haar herinneren hoe erg ze haar thuis gemist had en hoe gezellig het eigenlijk is met Ilse. Héél gezellig zelfs… En wat heeft Ilse toch een leuke lach en mooie krullen! Maar hoe komt het dat Olivia daar opeens de hele tijd aan moet denken?

Mijn mening

Allereerst vond ik het heel leuk dat dit boek zich voornamelijk afspeelde in Drenthe. Ik heb eigenlijk nog nooit een boek gelezen dat zich daar afspeelt en al helemaal niet een boek waar het Drentse dialect in voorkomt. De lijst met woorden en uitspraken achter in vond ik dan ook een leuke toevoeging. Ik heb veel geleerd over Drenthe tijdens het lezen van dit boek en krijg spontaan zin om er naartoe te reizen.

Het belangrijkste thema in Zomerburen is twijfel. Twijfel over de liefde, twijfel over de toekomst, twijfel over identiteit. Het is dan ook echt een coming-of-age boek en ik denk dat veel mensen zich erin zouden herkennen. Of ze nou dezelfde leeftijd als Olivia hebben, of dat het jaren geleden is sinds ze zelf op het punt stonden om aan hun leven na de middelbare school te beginnen.  

Olivia komt via Ilse in aanraking met mensen uit de LGBTQ+ gemeenschap en raakt daardoor aan het denken over de samenleving, maar ook over haar eigen seksualiteit. Ik vond haar ontdekking heel mooi weergegeven en zou het heel gaaf vinden als er nog een vervolg zou komen op Zomerburen waarin we hier nog meer over kunnen lezen. Er zijn maar weinig boeken over biseksuele personages en al helemaal in Nederland, dus ik ben heel blij dat BlossomBooks zoveel aandacht besteedt aan diversiteit bij het uitgeven van hun boeken.

Ook twijfelt Olivia over haar studie. Ze zou Nederlands gaan studeren met haar vriendje Niels, maar in haar eentje durft ze eigenlijk niet. De studie van haar dromen is taalwetenschap, maar een studieadviseur beweerde dat het haar nooit zou lukken met haar dyslexie. Ik heb zelf dyscalculie en ben ook mensen in mijn leven tegengekomen die beweerde dat ik bepaalde dingen niet kon door mijn leerstoornis en weet hoe zulke opmerkingen, hoe klein ook, een grote invloed kunnen hebben. Dit gedeelte in het boek vond ik dus erg herkenbaar en kwam best wel binnen bij mij.

Een subplot dat ik niet helemaal volgde in het boek was dat van de overval. Olivia en Niels hebben een overval meegemaakt en volgens Olivia is dit de reden waarom Niels naar Australië vertrekt. Los van een schuldgevoel tegenover Niels, benadrukt Olivia dat deze gebeurtenis niet traumatisch was voor haar. Ze moet er echter wel regelmatig aan denken, maar in mijn ogen komt er niet echt een moment waarop ze er helemaal overheen is. Ik vond deze verhaallijn niet super veel toevoegen aan het verhaal en had van mij best weggelaten mogen worden.  

Het allerleukste aan dit boek vond ik de dialoog tussen Olivia en Ilse. Ze hebben het regelmatig over grappige, maar nutteloze feitjes en hun chemie komt goed over. Ook vond ik de interactie met Ilse’s vriendengroep in Drenthe en Olivia’s vriendengroep in Amsterdam heel leuk. Over deze vriendschappen had ik eigenlijk nog wel meer willen lezen!

Tot slot

Zomerburen heeft me aan het lachen gekregen, maar ik moest soms ook even een traantje wegpinken. Rianne Robben doet dan ook niet onder voor bijvoorbeeld Becky Albertalli! Zomerburen komt zeker in het rijtje van mijn favoriete boeken van dit jaar en ik ben zeer benieuwd naar wat Rianne Robben in de toekomst zal schrijven.

Dit artikel gaat over een recensie-exemplaar dat ik gekregen heb van Uitgeverij BlossomBooks. Mijn recensies bevatten mijn eigen, oprechte meningen.