Van de braafste zoon in een groot gezin tot een barman met een wild nachtleven in een gay-club: dat is het leven van Idriss in een notendop. De meisje gaat over zijn zoektocht naar (zelf)acceptatie, de ingewikkeldheid van familie en de rol die zijn moslim-achtergrond daarin speelt. Lees hier mijn recensie!

Het verhaal

De meisje is gebaseerd op de gelijknamige theatervoorstelling van Jaouad alloul en volgt het leven van Idriss. Al vanaf jonge leeftijd had Idriss gevoelens voor jongens die hij niet zo goed kon plaatsen en waarvan hij het gevoel heeft dat het iets verkeerds is. Hij bid tot Allah om niet homo te zijn, maar het lukt niet om zijn gevoelens te onderdrukken.

Na de middelbare school vertrekt Idriss een jaar naar Parijs om te studeren en werken als patisserie bakker. Daar proeft hij voor het eerst van zijn vrijheid en ervaart hoe het is om helemaal zichzelf te kunnen zijn en wordt hij voor het eerst echt verliefd om een man. Terug thuis in Antwerpen voelt hij de druk van zijn familie om zich naar hun normen te gedragen vrij zwaar.

Op een gegeven moment lukt het hem niet meer om aan hun verwachtingen te voldoen en als hij gezien wordt met een jongen komt hij vrij plotseling gedwongen uit de kast. Zijn familie accepteert het niet en op 20-jarige leeftijd vlucht hij uit zijn huis. Hij verwisselt zijn familie voor de gay-club waar hij werkt als barman en voor een nieuwe verkering.

Idriss kan nu meer zichzelf zijn, maar toch loopt niet alles op rolletjes. Hij draagt zijn verleden met zich mee en probeert zijn weg te vinden in het leven, maar dit gaat niet zonder tegenslag.

Trigger waarschuwing: alcohol en drugsgebruik, homofobie, rouw

Mijn mening

Ik moet zeggen dat de titel en de flaptekst mij enigszins op het verkeerde spoor brachten. Ik had verwacht dat het boek meer over gender zou gaan, maar eigenlijk gaat het vooral over Idriss’ seksualiteit. Desalniettemin was het een mooi verhaal over de weg naar zelfacceptatie. Bij vlagen was het een verdrietig verhaal, omdat Idriss zo worstelt met zijn seksualiteit en zijn familie hem uitstoot. Toch zaten er ook grappige stukjes in, vooral de scenes met drag queen Jan maakte me aan het grinniken.

Daarnaast vond ik het in het begin verwarrend welke leeftijd Idriss had, want het personage komt vrij kinderlijk over, maar is al wel seksueel actief. Soms had er net even meer context in gemogen om het hele verhaal rond te krijgen.

Ik vond het jammer dat er niet meer van Idriss’ gevoelens beschreven werden, vooral omdat het vanuit de ik-persoon geschreven is en dat zo niet volledig benut werd. Een vrij groot deel van het verhaal gaat over het nachtleven waarin Idriss jarenlang verkeerd. In deze periode verdringt hij eigenlijk als zijn emoties en draait alles vooral om afleiding. Dit is zeer begrijpelijk na de traumatische situaties die Idriss meemaakte, maar in mijn mening ging het over deze periode iets te veel in het boek. Idriss maakte in dit deel van het verhaal weinig karakterontwikkeling door en het werd daardoor een tikkeltje langdradig.

Ook vond ik het einde vrij abrupt en de resolutie van het verhaal was niet helemaal uitgewerkt. Hoe Idriss opeens die omslag maakte naar acceptatie en hereniging met zijn familie kon ik niet helemaal volgen. Op het einde bleef ik zitten met het gevoel: “Maar hoe nu verder dan?”

Het boek bevat een QR-code die leidt naar een Spotify afspeellijst passend bij het verhaal. Dit vond ik een leuk detail, want het paste goed bij het wilde nachtleven van de club waarin Idriss werkte.

Tot slot

Queer zijn in de moslimgemeenschap is iets waar ik zelf niet over kan meepraten en ik denk dat ik daarom een deel van het verhaal minder indruk op mij maakte dan als dat wel het geval was geweest. Dat gezegd te hebben, vond ik het verhaal inhoudelijk mooi en indrukwekkend. Aan de schrijfstijl en opbouw van het verhaal daarentegen had nog wel wat gesleuteld mogen worden.

Dit artikel gaat over een recensie-exemplaar dat ik heb gekregen van uitgeverij Lannoo. Mijn recensies bevatten mijn eigen, oprechte meningen.