Noem geen namen van Astrid Sy is het verhaal over twee dappere vrouwen, geïnspireerd op de vrouwen die tijdens de Tweede Wereldoorlog honderden joodse kinderen out de crèche tegenover de Hollandse Schouwburg hebben gered. Het boek volgt verteld het verhaal van twee verzetsstrijders tijdens de oorlog. Lees hier mijn recensie.

Het verhaal

Het boek volgt twee perspectieven van twee verschillende vrouwen gedurende de Tweede Wereldoorlog. Het is eerste is van Rosie, een kinderverzorgster in de crèche tegenover de Hollandse Schouwburg waar de kinderen van opgepakte joden ondergebracht worden. Ze komt uit een joodse buurt in Amsterdam en ziet de gevolgen van de oorlog om zich heen. Als de oorlog uitbreekt trekt ze permanent in bij de crèche om voor de kinderen te zorgen en ze helpt de verzetsstrijders om de kinderen te redden.

Het tweede perspectief is van Kaat, een rechtenstudent en de dochter van rijke ouders. Tijdens de oorlog komt Kaat in aanraking met een studentengroep die actief is in Amsterdam en Utrecht. Rosie helpt hun om kinderen uit de crèche te redden en Kaat brengt als onderdeel van de studentengroep de kinderen onder bij pleeggezinnen verspreid door het land.

Het verhaal volgt de levens van Rosie en Kaat gedurende de gehele oorlog en gaat over de gevaren die daar bij komen kijken.

Mijn mening

Allereerst wil ik benoemen dat deze roman het verhaal vertelt van vrouwen die een belangrijke rol hebben gespeeld tijdens het verzet in de Tweede Wereldoorlog. Het is geïnspireerd op de levens van Gisela Söhnlein, Hetty Voûte en Sieny Kattanburg, die tijdens de Tweede Wereldoorlog honderden joodse kinderen hebben gered uit de Crèche tegenover de Hollandse Schouwburg in Amsterdam. Vrouwen zijn zo vaak uit de geschiedenis geschreven en het is belangrijk dat zij onthouden worden. Deze vrouwen hebben zoveel kinderen gered en ik vond het heel mooi om een boek te lezen geïnspireerd door hun levens.

Het boek is geschreven vanuit twee verschillende perspectieven en dat verwarde me erg in het begin. Ik had het fijn gevonden als er in het begin van het boek wat meer de tijd was genomen om alle personages te introduceren. Het verhaal gaat al vrij snel over hun acties in het verzet en alhoewel ik dit heel interessant vond om te lezen, had ik graag wat meer informatie gehad over wat voor mensen de hoofdpersonages zijn en wat hun beweegredenen zijn. Ook zijn er veel bij personen die ik soms moeilijk uit elkaar kon houden.

Daarnaast vond ik het wat verwarrend dat er op de kaft van het boek staat dat het gaat over ‘drie moedige jonge vrouwen’ en dat het ook gaat over het personage Josephine, maar eigenlijk gaat het vooral om Rosie en Kaat, terwijl Josephine meer een bijrol heeft in het verhaal. De twee hoofdpersonages komen soms in aanraking met elkaar in het verhaal, maar eigenlijk kennen de vrouwen elkaar net zo goed. Hun verhaal is minder verweven met elkaar dan ik van te voren gedacht had. Soms voelde het daardoor een beetje als twee losse boeken.

Het plot gaat over de jaren 1942 tot 1945, dus er gaat veel tijd over heen in het boek. Dat betekent dat de lezer voornamelijk bepaalde momentopname te zien krijgt. Het boek is dan ook zeer plot gedreven en ook al krijg je een kijkje in de levens van de twee vrouwen en de emoties die hier bij komen kijken, soms voelde het wat gehaast en ik had de personages graag op een nog dieper niveau willen leren kennen.

De dreigende sfeer van de oorlog en de angst om gepakt te worden is doordrongen in dit hele boek. Net als de personages in het boek blijft de lezer de hele tijd in onzekerheid over wat er te wachten staat. Het is een heftig boek over een heftige tijd en de zwaarte van de oorlog heeft Astrid Sy heel goed weergegeven.

Astrid Sy is historicus en dat valt te merken, want het boek is zeer gedetailleerd. Achterin staat een woordenlijst met termen die gebruikt werden tijdens de oorlog en dit voegde echt wat toe aan het verhaal. Ik vond het zeer leerzaam. Je komt meer te weten over de oorlog, maar ook specifieker over hoe het was voor de vrouwen die in het verzet de kinderen gered hebben.

Tot slot

Noem geen namen is een bijzonder verhaal over twee dappere vrouwen. Ik werd erg geraakt door dit indrukwekkende boek. Het is een belangrijk verhaal over een belangrijk onderwerp dat herinnerd moet blijven worden.

Dit artikel gaat over een recensie-exemplaar dat ik gekregen heb van uitgeverij Luitingh-Sijthoff. Mijn recensies bevatten mijn eigen, oprechte meningen.