Recensie: ‘Havenfall’ van Sara Holland

Volgende maand verschijnt het vervolg op dit spannende boek en ik besloot het te herlezen om helemaal up-to-date te zijn. De tweede keer vond ik het weer net zo leuk als de eerste keer en het is daarom wel een recensie waardig. Lees hier waarom je dit boek moet lezen!

Het verhaal

Maddies moeder zit in de gevangenis en Maddie is er van overtuigd dat haar moeder onschuldig is, maar dat maakt niets uit. Haar moeder is veroordeelt om de doodstraf te krijgen en bekent zelf geen onschuld. Overal wordt Maddie aangekeken met sympathie of alsof ze een freak is en ook thuis bij haar vader voelt ze zich onbegrepen. Er is echter één plaats waar ze geen ongewilde aandacht krijgt en zich helemaal thuis voelt: Omphalos, een mysterieuze herberg in de bergen van Colorado.

Deze herberg wordt gerund door Maddies oom Marcus, de broer van haar moeder, en bevat de doorgang naar drie verschillende, magische werelden. De eerste wereld is Fiordenkill, een ijswereld met magie die wonden kan genezen en planten kan laten groeien. De tweede is Byrn, die bestaant uit woestijnen, zeeën en vlaktes. Hier heerst elementenmagie en de inwoners kunnen bijvoorbeeld bliksem opwekken. En de laatste is Solaria, over deze wereld is weinig bekend, omdat het jaren geleden afgesloten is als gevolg van een dodelijk incident. Haven is de naam van de mensenwereld, waar Maddie vandaan komt en de herberg Omphalos plaats vindt. De locatie van de herberg wordt ook wel Havenfall genoemd, omdat hier de werelden elkaar kruizen.  

Elke zomer tijdens de zonnewende zijn de inwoners van Fiordenkill en Byrn in staat om af te reizen naar Havenfall. Er vind dan een vredesconferentie plaats, waarbij afgevaardigden handel drijven en politieke verdragen afsluiten. Als onafhankelijke en magieloze mens, zorgt Maddies oom ervoor dat alles netjes verloopt en de vrede gewaarborgd blijft.

Wanneer Maddie tijdens de zomervakantie afreist naar Havenfall verloopt alles anders dan ze had verwacht. Haar vriend Brekken raakt vermist en door een ontsnapt duister wezen raakt haar oom in een coma terecht. Om alles in gareel te houden moet Maddie de taak op zich nemen om de gasten van de herberg te beschermen en de vredesconferentie te begeleiden, terwijl ze de mysteries om haar heen probeert op te lossen.

Mijn mening

Allereerst werd ik verliefd op de setting van het boek. De eerste keer dat ik Havenfall las was ik op vakantie in de bergen in Zwitserland, en aangezien Havenfall in de bergen van Colorado afspeelt, waande ik me helemaal in de wereld. Ik vind de herberg Omphalos een toffe locatie en het is de perfecte locatie voor een mysterie. Ik zou deze herberg zo graag in het echt willen kunnen bezoeken! Het is niet alleen de setting maar vooral ook de mysterieuze sfeer die Sara Holland neer zet en ik werd daardoor helemaal in het boek gezogen.

Havenfall is een portal fantasy, net zoals bijvoorbeeld Narnia, maar heeft weer net een unieke draai vergeleken met andere verhalen in deze categorie. Zo is er namelijk niet maar één doorgang naar een andere, magische wereld, maar zijn er wel drie! Helaas blijven deze werelden en de wezens die er wonen soms wel iets vaag, omdat het verhaal zich afspeelt in de mensenwereld en de hoofdpersoon nooit in die magische werelden geweest is. Desalniettemin vond ik het heel origineel en een unieke draai aan een bekend concept. Voor mij is een portal fantasy echt de ultieme droom, want wie wilt nou niet stuiten op een mysterieuze doorgang naar een magische wereld? Ik in ieder geval wel!

Het plot in dit eerste deel draait zich vooral om de mysteries waarmee de hoofdpersoon in het begin van het boek gepresenteerd wordt en langzamer beetje leer je als lezer samen met Maddie meer van wat er allemaal speelt. Aan het einde van het boek blijf je wel met wat vragen zitten, maar daardoor is Havenfall een mooi eerste deel van een duologie. 

De hoofdpersoon is queer en is aangetrokken tot zowel een mannelijk personage als een vrouwelijk personage in het boek. Hoe Maddie zich precies identificeert komen we (nog) niet te weten in het verhaal, maar wellicht leren we dat in het vervolg. De romantiek is slecht een klein onderdeel van het plot en Maddies seksualiteit is geen big deal. Zelf vond ik dit heel gaaf om te lezen!

Een minpuntje aan het verhaal vind ik dat we nog weinig te leren krijgen over de andere werelden en de personages soms ook iets op de oppervlakte blijven. Ik ga ervan uit dat dit komt doordat Havenfall pas het eerste deel uit de duologie is en dat alles in Phoenix Flame nog meer uitgewerkt wordt. Wel jammer dat er slechts twee boeken komen, want de wereld is uitgebreid genoeg om een langere serie te kunnen zijn.

Als laatste wil ik het nog even over de cover hebben, want wauw! Wat een prachtige omslag! Met de bergen die een gezicht vormen, de watervallen, de gouden folie en de manen is dit echt een van mijn favoriete boekomslagen die ik ooit gezien heb. Ik kan er echt naar blijven kijken.

Tot slot

Havenfall veraste me enorm. Ik had wel gedacht dat het een vermakelijk boek zou zijn, maar het werd een van mijn lievelingsboeken! Ook de tweede keer dat ik het las vond ik het weer net zo leuk en ik herlees niet heel graag boeken, dus dat zegt veel. Ik kijk al een jaar lang uit naar het vervolg, Phoenix Flame dat uitgegeven wordt bij Blossom Books en ik kan niet wachten om de vertaling eindelijk op 17 augustus te kunnen lezen!